۱۳۹۴ خرداد ۱, جمعه

قاعده شکنی ساختاری و تلفیق استایلها در موسیقی Funeral Doom Metal

سمفونی اول و دوم از گروه  Until Death Overtakes Meرا در دو پست قبل تحلیل کردم و مسائل مربوط به رنگ آمیزی صوتی را هم شرح مختصری دادم. در این پست به مسأله ای بسیار حایز اهمیت باید اشاره کنم که فکر می کنم در کمتر وبلاگی بدین موضوع اشاره شده باشد. امیدوارم دوستانی که بدین موسیقی علاقه دارند توانسته باشند این استایل را قدری آکادمیک تر دنبال کرده باشند.
در این پست می خواهم به قاعده شکنی ساختاری و تلفیق استایل ها در موسیقی Funeral اشاره کنم. در پست های پیشین اشاره کردم استایل Funeral در میان استایل ها و سبک های دیگر متفاوت ترین گونه و در حال حاضر آکادمیک ترین در کنار استایل Death-Doom در زیرشاخه های Doom می باشد؛ در واقع وقتی که استایل Death-Doom را غنی کنند و تغییری در تمپوی آن ایجاد نمایند تغییرات حاصل به Funeral نزدیک می شود و تنها استایلی که به این ژانر نزدیک است همین Death-Doom است. حتی اگر به وکال آن نیز اشاره کنیم در می یابیم که در استایل Funeral از وکال Death نیز استفاده می شود که در حالت آکادمیک به آن Death Growl می گویند؛ غرش مرگ آسا که همان وکال در Death Metal است. از لحاظ فرم و زیبایی شناسی هم به این استایل اشاره های مفصلی کرده ام که بد نیست در این مجال یک یاد آوری کلی بدان بشود. گفتیم که فرم و ساختار آهنگ سازی در استایل Funeral معمولاً سیمفونیک و در برخی موارد رکوئیم می باشد و در برخی بندها نظیر Monolithe از فرم های آزاد نیز استفاده می شود. تم شعری در بیشتر این گروه ها Depression, Nature, Sorrow, Death, Darkness, Solitude, Hate, Misery, Sadness می باشد.
و البته این لیستی که در بالا بدان اشاره شد بیشترین آمار را به خود اختصاص داده است و مطمئناً تم های دیگری هم در این میان وجود دارد که معمول نیست و در برخی بندها به صورت اختصاصی رایج است. از لحاظ سازبندی هم گیتار کلاسیک، پیانو، دیستورشن، سینتی سایزر، کیبورد و گیتار باس . . . در این استایل جزء لاینفک می باشد. باز هم در برخی بندها سازهایی نظیر ویولون، کنترباس، فولت و سازهای محلی نقاط مختلف جهان و . . . نیز وجود دارد.
اما در این بحث هدف اشاره به قاعده شکنی در این استایل قاعده  شکن است! همانطور که می دانیم استایل Funeral در ابتدای دهه نود با بند بسیار قوی Thergothon به وجود آمد. بندی که در ابتدا نزدیک به یک دهه در کنار بندهایی نظیر My Dying Bride و Anathema با استایل Death-Doom به قدرت رسید و آلبوم داد و با تغییراتی به استایل Funeral روی آورد. سپس بند Skepticism این استایل را گسترش بخشید و چیزی حدود به نیم دهه بیشتر از تولد این استایل نگذشته بود که بند بسیار قوی و تاریک Nortt از راه رسید و استایلی که با Death و Doom آمیخته شده بود را با رنگ آمیزی Black-Metal آمیخته کرد! و به دنبال آن موج عظیم و قدرتمندی به وجود آمد که به تبعیت از Nortt به این استایل روی آوردند و بار دیگر دنیای متال شاهد نوآوری غریبی به وسیله ی Black-Metal شد!
در  برخی از وبلاگ ها درباره ی این پیامبر تاریک، Nortt، مطالبی اندک نگاشته شده است اما هیچ کدام از آنها چیز در خور تحسینی در بر نداشتند و فقط برای اینکه نام این بند را بیاورند مطالبی را درباره آن نوشتند! اینک وقت آن رسیده است که درباره ی Nortt و موجی که به دنبال داشت مطالبی را تقدیم حضورتان کنم.
بند Nortt در سال 1995 در "اودنس" دانمارک به وجود آمد. شهر اودنس از لحاظ جغرافیایی در شمال دانمارک است؛ واقع در بخشی که حتی سه ماه هم رنگ خورشید را به خود نمی بیند! و هر دوازده ماه سال سرد و تاریک است. Nortt در زمانی به وجود آمد که تنها مؤسس بند دچار وحشتناک ترین اختلالات روانی شده بود و در زیرزمینی تنها و تاریک زندگی می کرد. Nortt که به شدت سرخورده و تنها بود در زیرزمین خود دست به کار جالبی می زند و به وسیله ی کامپیوتر و استودیوی خانگی خود شروع به ضبط ترک هایی بی کیفیت می کند و این تک ترک های خود را بر روی نوار کاست ضبط می کند و در میان دوستانش پخش می کند. و بدین ترتیب نخستین نطفه های تاریک و یخ زده ی Nortt ریخته می شود و از میان همین تک ترک های بی کیفیت بندی سر بر می آورد به نام Nortt که از سال 1997  نخستین دموی رسمی خود را ریکورد کرده و به بازار علاقه مندان می دهد! این دمو با نام Nattetale می باشد که در دو مرحله ضبط شد و دو نسخه متفاوت از آن نزد علاقه مندان آن موجود می باشد. یکی با کیفیت زیرزمینی و بسیار ضعیف و دیگری که قاب پشت جلد دارد؛ کمی از دسته ی اول قوی تر و ضبطی غنی تر داشته است. در میان طرفداران Nortt داشتن دموی نخست جزو افتخارات آنان به شمار می رود! این دمو که با دیستورشن 256 ضبط گردیده است اثر تاریک و سردی است و سرما و تاریکی منطقه ی اودنس را به بهترین وجه ممکن به نمایش می گذارد. این بند که از ابتدا Black/Funeral Doom Metal کار می کرد امروزه یکی از بزرگترین غول های این استایل به شمار می رود و التقاط موسیقی Black  و Funeral را به Nortt نسبت می دهند. خود وی درباره ی نخستین دمو چنین می گوید: "می خواستم به وسیله ی موسیقی Black به موسیقی Funeral و Doom فضا بدهم. ابتدا قصدم تأسیس بند نبود و فقط در زیر زمین خودم و برای خودم موسیقی می ساختم. اما از خلال رفت و آمد هایی که با برخی متالرها و دوستانم داشتم پروژه ی Nortt به وجود آمد و امروزه بر سر همان کاست های تمرینی و بی کیفیت نزد طرفدارانم چه دعواهایی می شود. از این وضع بسیار ناراضی هستم. آنها تاجرهای کثیفی هستند که می خواهند Nortt را مانند خیلی از بندهای تجاری و لوکس دیگر از زیر زمین به شاپ ها و فروشگاه های آنچنانی ببرند که من هرگز اجازه نخواهم داد. Nortt به گیتارها و دیستورشن های میلیون یوروئی هیچ علاقه ای ندارد."
Nortt امروزه تبدیل به یکی از غول های این استایل شده است و به دنبال آن بند های دیگری چه در دانمارک و چه در بیرون از دانمارک به این استایل روی آوردند و البته که هیچ کدام به قدرت و قوت Nortt کار نکردند. در زیر لیستی از بهترین بندهایی که در این سبک مشغول به کار هستند را به شما معرفی خواهم کرد:
Mørkheim, Esoteric, Elysian Blaze, Valdreg, Volarg, Áåëûå Òàïêè, Abyssmal Sorrow, Arcana Coelestia, Au Sacre des Nuits, Atrocious, Black Bile, Breath of Chaos, Budsturga, Chaos Moon, Desecrated Grave, Dictator, Dionysian, DoomThrone
همه این بندها که ذکر نامشان رفت از بندهایی بودند که در استایل Funeral-Black کار می کنند و البته برخی از این بندها عناصری چون Folk - Ambient - Dark-Ambient  را هم با استایل اصلی تلفیق کرده اند که سر وقت به تمامی این بندها اشاره خواهم کرد. تا پستی دیگر بدرود.